Toen ik jong was wist ik dat ik later kinderen wilde. Voor mij was het ideale toekomstbeeld, het huisje, boompje, beestje en ik kon mij dan ook geen leven voor me zien zonder kinderen. Toen ik er achter kwam dat voor mij een zwangerschap niet vanzelfsprekend was, brak dit iets in mij. 

Volgens de artsen had ik een hele goede kans om via een medisch traject zwanger te raken. Zo volgde er verschillende IVF en ICSI trajecten. Naast dat ik goede hoop had om via de alternatieve weg zwanger te raken moest ik leren omgaan met het feit dat mijn lichaam niet deed wat het bij iedereen “zo leek het” als vanzelf ging. Het romantische beeld dat ik had bij het krijgen van kinderen was er toch wel af. Toch probeerde ik me te richten op mijn kinderwens en de gedachten van twijfel naast me neer te leggen.

Regelmatig worstelde ik met het feit dat mijn lichaam mij in de steek liet. De overmaat aan gedachten en emoties die deze onzekere periode met zich meebracht waren dan ook zwaar.

Confrontaties en goedbedoelde adviezen vanuit mijn omgeving kwamen soms hard binnen. Ik voelde me dikwijls onbegrepen. Overal om me heen waren er vrouwen zwanger, baby’s of zag ik kinderwagens en ook op mijn werk ontkwam ik er niet aan. Ondanks alles probeerde ik mezelf positief te houden en struinde ik het internet af opzoek naar succesverhalen. Daarnaast las ik vrijwel elk boek wat er over dit onderwerp te vinden was. 

Na meerdere periodes van prikken, hormonen, echo’s, terugplaatsingen, wachtweken en testen hadden de IVF en ICSI pogingen niet tot de zo gewenste zwangerschap geleidt.

Door de onzekerheid en alle teleurstellingen werden de trajecten steeds zwaarder en ging ik steeds meer mijn grenzen verleggen. Wat voor mij eerst een “no go” was, ging ik nu toch kijken naar de mogelijkheden voor een behandeling in het buitenland, adoptie en eiceldonatie. 

Naast de lichamelijke belasting merkte ik dat het mentaal steeds zwaarder werd. Uiteindelijk merkte ik dat ik hulp nodig had en ging ik opzoek naar psychosociale ondersteuning. Helaas was er toen vrijwel geen specialistische ondersteuning op dit vlak.

Er zat niets anders op dan hier zelf mee aan de slag te gaan. Ik wist alleen niet hoe, ik voelde me onbegrepen, eenzaam en niet gezien in mijn proces. 

Toen het buitenland, adoptie en de eiceldonatie het ook niet gingen worden kwamen we aan het eind van onze mogelijkheden. Ik was moe gestreden. Ik wilde geen onderzoeken meer, geen polonaise meer aan mijn lijf…ik wilde gewoon rust. 

In goed overleg met elkaar en de artsen zijn we toen gestopt met de trajecten. Ik had behoefte aan duidelijkheid en die had ik ook gekregen. Dit bracht een gevoel van opluchting. Nu wisten we eindelijk waar we aan toe waren en konden we weer verder met ons leven. Al die jaren had ons leven stil gestaan en nu mocht dit weer in beweging komen.

 

Uiteindelijk stofte ik mezelf af en ging ik verder met mijn leven. Ik stortte me volledig op mijn werk en ging fulltime werken. Na een aantal jaar kwam ik in een burn-out terecht. Ik was eigenlijk gewoon over dit grote verlies heen gestapt en dat haalde me nu in. Samen met een burn-out coach ging ik met mezelf aan de slag en kreeg ik mijn eerste inzichten en kwam er ruimte voor verwerking en verandering. 

Ik ben toen o.a. wekelijks yoga lessen gaan volgen en dit voelde zo fijn dat ik me hier meer in wilde verdiepen. Een gevolg daarvan was een Raja yoga filosofie studie van 5 jaar. Als in een flow ging ik werken aan mijn pijnstukken waar ik al jaren zo aan voorbij was gegaan. 

De 10 jaar die daar op volgde verdiepte ik mijn kennis doormiddel van de verschillende opleidingen en trainingen in de westerse en oosterse psychologie en filosofie. Uiteindelijk ben ik gestopt met mijn werk in het bedrijfsleven en ben ik mijn eigen praktijk begonnen. 

Inmiddels 17 jaar verder blijf ik me als rouw- en kinderwenstherapeut ontwikkelen. Als specialist vindt ik het een prioriteit dat mannen en vrouwen de juiste ondersteuning op hun pad naar een kinderwens, verwerking en invulling bij definitief ongewenste kinderloosheid ontvangen.

Ook op andere vlakken bij rouwverwerking kan men in mijn praktijk terecht.

Ik weet echt als geen ander hoe belangrijk het is om de juiste hulp te ontvangen tijdens dit moeilijke hoofdstuk in je/jullie leven.

Als je na het lezen van mijn verhaal het gevoel hebt dat ik wellicht iets voor jou kan betekenen? Klik hier voor het inplannen van een vrijblijvend kennismakingsgesprek of neem eerst een kijkje op de homepage om te lezen hoe ik jou/jullie kan ondersteunen. 

Warme groet,